19 Eylül 2010 Pazar

tam kapıyı çalacağın anda vazgeçmek gibi

bir gün beni paranoyam yiyip bitirecek. ya da kararsızlığım. ikisinden biri. hayır ikisi birden. evet bunu 7698579 kez söylemiş olabilirim ama bu böyle. değiştiremiyorum.değiştirmiycem. iyi. sıkıldım. sıkıldıkça beynim karıncalaşıyor. düşüncelerim bulanıklaşıyor. üşüyorum. çoraplarım çok uzakta. uyumak istiyorum. gözlerim kapanmıyor. ha iyiyim, sadece sıkıldıkça beynim..bunu demiştim. öyle işte.

2 yorum:

Bugra dedi ki...

Bir$eyleri detayları ile dü$ünmek, olabilecek kötü ihtimalleri görebilmek... Bu güzel bir yeti bence, karamsarlıktan ziyade biraz daha olumlu bakmaya çalı$ırsan eminim ki a$amayacağın bir$ey değil..

Mutluluklar..

Adsız dedi ki...

karamsarlik ikizlerin olmazsa olmazlarindan sanirim.yazini okurken yok artik dedim budami ikizler?oyleymissin.normal degiliz biz.