23 Haziran 2010 Çarşamba

go sılovli'ye hiç ısınamamıştım zaten.

bazen merak ediyorum. çekirdeklerini ağzımda tutarak kaç tane kayısı yiyebilirim. bazen sıkılıyorum. çok. neyşınıl enthım işe yaramıyor. ben de pançap et e veding'e geçtim o yüzden. o içimi daha çok kemiriyor. ağzımda iki tane kayısı çekirdeği var. gidip mutfaktan başka kayısı almaya üşeniyorum. bu yüzden deneyin sonunu getiremeyeceğim. gene üşengeçliğimin kurbanı oldum. çok mucizevi bir şey oldu. annem düşüncelerimle yaydığım sessiz çığlıkları duymuş olacak ki kayısı getirdi. çekirdeklerini koymam için kase de getirmiş. ağzımı kase yerine kullandığımı söylemeyi unuttum. çenem yoruldu. buna daha fazla devam edemeyeceğim. bıraktım isveçli bilim adamları uğraşsın. ışınlanmayı ben bulucam ama. bi de instant mesicing aparatlarından üç boyutlu cisim göndermeyi. hala burda ne saçmaladığımı bilmiyorum. emin olduğum tek bir şey var, thom söylemeye devam ederse beynimin yerine gelmeyeceği. şikayetçi miyim? ofkoğznat.